biedniacki

Polish

Etymology

From biedniak +‎ -cki. First attested in 1923.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /bjɛdˈɲat͡s.ki/
Audio (file)
Rhymes: -at͡ski
Syllabification: bied‧niac‧ki

Adjective

biedniacki (not comparable)

(relational, historical) of or relating to the poorest group of peasants

Declension

Declension of biedniacki

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	biedniacki		biedniackie	biedniacka	biedniaccy	biedniackie
genitive	biedniackiego			biedniackiej	biedniackich
dative	biedniackiemu			biedniackiej	biedniackim
accusative	biedniackiego	biedniacki	biedniackie	biedniacką	biedniackich	biedniackie
instrumental	biedniackim			biedniacką	biedniackimi
locative	biedniackim			biedniackiej	biedniackich

Related terms

adjectives

adverb

biednie

nouns

verbs

biednieć impf, zbiednieć pf
biedować impf
biedzić impf

References

biedniacki in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

biedniacki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
biedniacki in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.