biedować

Polish

Etymology

From bieda + -ować. First attested in 1714.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bjɛˈdɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: bie‧do‧wać

Verb

biedować impf

  1. (colloquial, intransitive) to live on the breadline
    Synonym: klepać biedę

Conjugation

adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. Antoni Węgrzynowicz (1714) Kazan Niedzielnych Księga Trzecia Albo Nauki O Czterech Rzeczach Ostatecznych Przez Całoroczne Niedziele Rozłozone, page 195
  2. biedować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • biedować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biedować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.