byt

From Dutch bijten, from Middle Dutch biten, from Old Dutch *bītan, from Proto-Germanic *bītaną, from Proto-Indo-European *bʰéydt (“to split”).

• IPA^(key): /bɛit/, [bə̟i̯t][1]

• Audio

  (file)

byt (present byt, present participle bytende, past participle gebyt)

1. to bite

   Die kat byt my — The cat is biting me

byt (plural byte)

1. bite (the wound left behind after having been bitten)

   byte van insekte kan gevaarlik wees — insect bites can be dangerous

Deverbal from být.

• IPA^(key): [ˈbɪt]

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɪt
• Homophone: bit

byt m inan

1. apartment, flat (UK)

• byt in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• byt in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
• byt in Internetová jazyková příručka

byt

1. imperative of bytte

• IPA^(key): [bɨt]

byt

1. supine of byś

Inherited from Proto-Slavic *bytъ.

• IPA^(key): /bɨt/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨt
• Syllabification: byt

byt m inan

1. being; entity (abstract concept)
2. existence
3. (dated) everyday life

• byt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• byt in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “byt”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

• IPA^(key): /ˈbit/

byt m inan (genitive singular bytu, nominative plural byty, genitive plural bytov, declension pattern of dub)

1. apartment, flat (UK)

• byt in Slovak dictionaries at slovnik.juls.savba.sk

byt

1. imperative of byta.

• Audio

  (file)

byt f (diminutive bytła)

1. barrel (container for wine, fish, etc.)