ciąć

See also: ciac

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *tęti (stem *tьn-), from Proto-Balto-Slavic *tinˀtei, from Proto-Indo-European *tm̥-ne-h₁-ti, from *temh₁- (“to cut”). Cognates include Lithuanian tìnti and Latvian tît.

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡ɕɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: ciąć

Verb

ciąć impf

  1. (transitive) to cut (to perform an incision)
    Synonyms: kroić, rzezać
  2. (reflexive) to cut oneself (to deliberately make incisions in one's skin as a form of self-harm)

Conjugation
Conjugation of ciąć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ciąć
present tense 1st tnę tniemy
2nd tniesz tniecie
3rd tnie tną
impersonal tnie się
past tense 1st ciąłem cięłam cięliśmy cięłyśmy
2nd ciąłeś cięłaś cięliście cięłyście
3rd ciął cięła cięło cięli cięły
impersonal cięto
future tense 1st będę ciął,
będę ciąć
 będę cięła,
będę ciąć
 będziemy cięli,
będziemy ciąć
 będziemy cięły,
będziemy ciąć
2nd będziesz ciął,
będziesz ciąć
 będziesz cięła,
będziesz ciąć
 będziecie cięli,
będziecie ciąć
 będziecie cięły,
będziecie ciąć
3rd będzie ciął,
będzie ciąć
 będzie cięła,
będzie ciąć
 będzie cięło,
będzie ciąć
 będą cięli,
będą ciąć
 będą cięły,
będą ciąć
impersonal będzie ciąć się
conditional 1st ciąłbym cięłabym cięlibyśmy cięłybyśmy
2nd ciąłbyś cięłabyś cięlibyście cięłybyście
3rd ciąłby cięłaby cięłoby cięliby cięłyby
impersonal cięto by
imperative 1st niech tnę tnijmy
2nd tnij tnijcie
3rd niech tnie niech tną
active adjectival participle tnący tnąca tnące tnący tnące
passive adjectival participle cięty cięta cięte cięci cięte
contemporary adverbial participle tnąc
verbal noun cięcie

Derived terms
adjective
nouns
verbs
noun

Further reading
  • ciąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ciąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.