czepić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈt͡ʂɛ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: cze‧pić

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *čepiti. By surface analysis, czep +‎ -ić.

Verb

czepić pf (imperfective czepiać)

  1. (transitive) to attach, to hook
  2. (reflexive) to cling, to hold on
  3. (reflexive) to pick on, to nitpick, to niggle
Conjugation
Conjugation of czepić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive czepić
future tense 1st czepię czepimy
2nd czepisz czepicie
3rd czepi czepią
impersonal czepi się
past tense 1st czepiłem czepiłam czepiliśmy czepiłyśmy
2nd czepiłeś czepiłaś czepiliście czepiłyście
3rd czepił czepiła czepiło czepili czepiły
impersonal czepiono
conditional 1st czepiłbym czepiłabym czepilibyśmy czepiłybyśmy
2nd czepiłbyś czepiłabyś czepilibyście czepiłybyście
3rd czepiłby czepiłaby czepiłoby czepiliby czepiłyby
impersonal czepiono by
imperative 1st niech czepię czepmy
2nd czep czepcie
3rd niech czepi niech czepią
passive adjectival participle czepiony czepiona czepione czepieni czepione
anterior adverbial participle czepiwszy
verbal noun czepienie
Derived terms
verbs

Etymology 2

From czepiec +‎ -ić.

Verb

czepić impf (perfective oczepić)

  1. (transitive) to put a czepiec (“bonnet worn by married women”) on (somebody)
  2. (reflexive) to don a czepiec (“bonnet worn by married women”)
Conjugation
Conjugation of czepić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive czepić
present tense 1st czepię czepimy
2nd czepisz czepicie
3rd czepi czepią
impersonal czepi się
past tense 1st czepiłem czepiłam czepiliśmy czepiłyśmy
2nd czepiłeś czepiłaś czepiliście czepiłyście
3rd czepił czepiła czepiło czepili czepiły
impersonal czepiono
future tense 1st będę czepił,
będę czepić
 będę czepiła,
będę czepić
 będziemy czepili,
będziemy czepić
 będziemy czepiły,
będziemy czepić
2nd będziesz czepił,
będziesz czepić
 będziesz czepiła,
będziesz czepić
 będziecie czepili,
będziecie czepić
 będziecie czepiły,
będziecie czepić
3rd będzie czepił,
będzie czepić
 będzie czepiła,
będzie czepić
 będzie czepiło,
będzie czepić
 będą czepili,
będą czepić
 będą czepiły,
będą czepić
impersonal będzie czepić się
conditional 1st czepiłbym czepiłabym czepilibyśmy czepiłybyśmy
2nd czepiłbyś czepiłabyś czepilibyście czepiłybyście
3rd czepiłby czepiłaby czepiłoby czepiliby czepiłyby
impersonal czepiono by
imperative 1st niech czepię czepmy
2nd czep czepcie
3rd niech czepi niech czepią
active adjectival participle czepiący czepiąca czepiące czepiący czepiące
passive adjectival participle czepiony czepiona czepione czepieni czepione
contemporary adverbial participle czepiąc
verbal noun czepienie

Further reading
  • czepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.