czwarzyć
Polish
Etymology
Uncertain. First attested in the 17th century.[1]
- Bańkowski proposes a clipping of unattested koczwarzyć, from koczwara.[2]
- Falowski proposes it is inherited from Proto-Slavic *čvariti, with further uncertain etymology, tying it to *kvariti, *skvariti, *skverti, *skvьrna, which would make the world ultimately of onomatopoeic origin.[3]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ʂfa.ʐɨt͡ɕ/
- Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
- Syllabification: czwa‧rzyć
Verb
czwarzyć impf
Conjugation
Conjugation of czwarzyć impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | czwarzyć | |||||
present tense | 1st | czwarzę | czwarzymy | |||
2nd | czwarzysz | czwarzycie | ||||
3rd | czwarzy | czwarzą | ||||
impersonal | czwarzy się | |||||
past tense | 1st | czwarzyłem | czwarzyłam | czwarzyliśmy | czwarzyłyśmy | |
2nd | czwarzyłeś | czwarzyłaś | czwarzyliście | czwarzyłyście | ||
3rd | czwarzył | czwarzyła | czwarzyło | czwarzyli | czwarzyły | |
impersonal | czwarzono | |||||
future tense | 1st | będę czwarzył, będę czwarzyć |
będę czwarzyła, będę czwarzyć |
będziemy czwarzyli, będziemy czwarzyć |
będziemy czwarzyły, będziemy czwarzyć | |
2nd | będziesz czwarzył, będziesz czwarzyć |
będziesz czwarzyła, będziesz czwarzyć |
będziecie czwarzyli, będziecie czwarzyć |
będziecie czwarzyły, będziecie czwarzyć | ||
3rd | będzie czwarzył, będzie czwarzyć |
będzie czwarzyła, będzie czwarzyć |
będzie czwarzyło, będzie czwarzyć |
będą czwarzyli, będą czwarzyć |
będą czwarzyły, będą czwarzyć | |
impersonal | będzie czwarzyć się | |||||
conditional | 1st | czwarzyłbym | czwarzyłabym | czwarzylibyśmy | czwarzyłybyśmy | |
2nd | czwarzyłbyś | czwarzyłabyś | czwarzylibyście | czwarzyłybyście | ||
3rd | czwarzyłby | czwarzyłaby | czwarzyłoby | czwarzyliby | czwarzyłyby | |
impersonal | czwarzono by | |||||
imperative | 1st | niech czwarzę | czwarzmy | |||
2nd | czwarz | czwarzcie | ||||
3rd | niech czwarzy | niech czwarzą | ||||
active adjectival participle | czwarzący | czwarząca | czwarzące | czwarzący | czwarzące | |
contemporary adverbial participle | czwarząc | |||||
verbal noun | czwarzenie |
References
- Grzegorz Knapski (1644), “czwarzyć”, in Thesavri Polonolatinograeci Gregorii Cnapii (in Polish), Cracoviae: Sumptu & Typis Francisci Caesarij
- Andrzej Bańkowski (2000) Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
- Adam Fałowski (2022) Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN
Further reading
- Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “czwarzyć”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861), “czwarzyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “czwarzyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 407
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.