dokonać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dokonati. By surface analysis, do- +‎ konać.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈkɔ.nat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnat͡ɕ
  • Syllabification: do‧ko‧nać

Verb

dokonać pf (imperfective dokonywać)

  1. (transitive) to bring to an end, to accomplish, to pull off [+genitive]
    Synonyms: skończyć, zrobić, wykonać
  2. (transitive) to achieve, to accomplish [+genitive]
    Synonyms: osiągnąć, spełnić
  3. (transitive) to commit (e.g. a crime), to perpetrate [+genitive]
    Synonyms: popełnić, dopuścić się

Conjugation
Conjugation of dokonać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dokonać
future tense 1st dokonam dokonamy
2nd dokonasz dokonacie
3rd dokona dokonają
impersonal dokona się
past tense 1st dokonałem dokonałam dokonaliśmy dokonałyśmy
2nd dokonałeś dokonałaś dokonaliście dokonałyście
3rd dokonał dokonała dokonało dokonali dokonały
impersonal dokonano
conditional 1st dokonałbym dokonałabym dokonalibyśmy dokonałybyśmy
2nd dokonałbyś dokonałabyś dokonalibyście dokonałybyście
3rd dokonałby dokonałaby dokonałoby dokonaliby dokonałyby
impersonal dokonano by
imperative 1st niech dokonam dokonajmy
2nd dokonaj dokonajcie
3rd niech dokona niech dokonają
passive adjectival participle dokonany dokonana dokonane dokonani dokonane
anterior adverbial participle dokonawszy
verbal noun dokonanie

Derived terms

Further reading
  • dokonać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dokonać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.