dowód

Polish

Etymology

Deverbal from dowodzić.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈdɔ.vut/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvut
Syllabification: do‧wód

Noun

dowód m inan (diminutive dowodzik)

evidence (anything admitted by a court as proof)
proof
(informal) identity card
Synonym: dowód osobisty

Declension

Declension of dowód

	singular	plural
nominative	dowód	dowody
genitive	dowodu	dowodów
dative	dowodowi	dowodom
accusative	dowód	dowody
instrumental	dowodem	dowodami
locative	dowodzie	dowodach
vocative	dowodzie	dowody

Derived terms

adjectives

bezdowodowy
dowodowy

adverb

bezdowodowo

Related terms

verbs

Further reading

dowód in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dowód in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.