dzielnica

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dělьnica.

Pronunciation

IPA^(key): /d͡ʑɛlˈɲi.t͡sa/
Audio (file)
Rhymes: -it͡sa
Syllabification: dziel‧ni‧ca

Noun

dzielnica f (diminutive dzielniczka)

borough, district, quarter

Declension

Declension of dzielnica

	singular	plural
nominative	dzielnica	dzielnice
genitive	dzielnicy	dzielnic
dative	dzielnicy	dzielnicom
accusative	dzielnicę	dzielnice
instrumental	dzielnicą	dzielnicami
locative	dzielnicy	dzielnicach
vocative	dzielnico	dzielnice

Derived terms

adjective

dzielnicowy

Related terms

nouns

dzielnicowa
dzielnicowość
dzielnicowy

Further reading

dzielnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dzielnica in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.