encongir
Catalan
Verb
encongir (first-person singular present encongeixo, past participle encongit)
Conjugation
Conjugation of encongir (third conjugation with -eix- infix)
infinitive | encongir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | encongint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | encongit | encongida | |||||
plural | encongits | encongides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | encongeixo | encongeixes | encongeix | encongim | encongiu | encongeixen | |
imperfect | encongia | encongies | encongia | encongíem | encongíeu | encongien | |
future | encongiré | encongiràs | encongirà | encongirem | encongireu | encongiran | |
preterite | encongí | encongires | encongí | encongírem | encongíreu | encongiren | |
conditional | encongiria | encongiries | encongiria | encongiríem | encongiríeu | encongirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | encongeixi | encongeixis | encongeixi | encongim | encongiu | encongeixin | |
imperfect | encongís | encongissis | encongís | encongíssim | encongíssiu | encongissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | encongeix | encongeixi | encongim | encongiu | encongeixin |
Further reading
- “encongir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “encongir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “encongir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.