enfardar
Catalan
Pronunciation
Verb
enfardar (first-person singular present enfardo, past participle enfardat)
Conjugation
Conjugation of enfardar (first conjugation)
infinitive | enfardar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | enfardant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | enfardat | enfardada | |||||
plural | enfardats | enfardades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | enfardo | enfardes | enfarda | enfardem | enfardeu | enfarden | |
imperfect | enfardava | enfardaves | enfardava | enfardàvem | enfardàveu | enfardaven | |
future | enfardaré | enfardaràs | enfardarà | enfardarem | enfardareu | enfardaran | |
preterite | enfardí | enfardares | enfardà | enfardàrem | enfardàreu | enfardaren | |
conditional | enfardaria | enfardaries | enfardaria | enfardaríem | enfardaríeu | enfardarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | enfardi | enfardis | enfardi | enfardem | enfardeu | enfardin | |
imperfect | enfardés | enfardessis | enfardés | enfardéssim | enfardéssiu | enfardessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | enfarda | enfardi | enfardem | enfardeu | enfardin |
Further reading
- “enfardar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Portuguese
Verb
enfardar (first-person singular present enfardo, first-person singular preterite enfardei, past participle enfardado)
Conjugation
Conjugation of enfardar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazil.
2Portugal.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /enfaɾˈdaɾ/ [ẽɱ.faɾˈð̞aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: en‧far‧dar
Verb
enfardar (first-person singular present enfardo, first-person singular preterite enfardé, past participle enfardado)
- to pack
Conjugation
Conjugation of enfardar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of enfardar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive enfardar | |||||||
dative | enfardarme | enfardarte | enfardarle, enfardarse | enfardarnos | enfardaros | enfardarles, enfardarse | |
accusative | enfardarme | enfardarte | enfardarlo, enfardarla, enfardarse | enfardarnos | enfardaros | enfardarlos, enfardarlas, enfardarse | |
with gerund enfardando | |||||||
dative | enfardándome | enfardándote | enfardándole, enfardándose | enfardándonos | enfardándoos | enfardándoles, enfardándose | |
accusative | enfardándome | enfardándote | enfardándolo, enfardándola, enfardándose | enfardándonos | enfardándoos | enfardándolos, enfardándolas, enfardándose | |
with informal second-person singular tú imperative enfarda | |||||||
dative | enfárdame | enfárdate | enfárdale | enfárdanos | not used | enfárdales | |
accusative | enfárdame | enfárdate | enfárdalo, enfárdala | enfárdanos | not used | enfárdalos, enfárdalas | |
with informal second-person singular vos imperative enfardá | |||||||
dative | enfardame | enfardate | enfardale | enfardanos | not used | enfardales | |
accusative | enfardame | enfardate | enfardalo, enfardala | enfardanos | not used | enfardalos, enfardalas | |
with formal second-person singular imperative enfarde | |||||||
dative | enfárdeme | not used | enfárdele, enfárdese | enfárdenos | not used | enfárdeles | |
accusative | enfárdeme | not used | enfárdelo, enfárdela, enfárdese | enfárdenos | not used | enfárdelos, enfárdelas | |
with first-person plural imperative enfardemos | |||||||
dative | not used | enfardémoste | enfardémosle | enfardémonos | enfardémoos | enfardémosles | |
accusative | not used | enfardémoste | enfardémoslo, enfardémosla | enfardémonos | enfardémoos | enfardémoslos, enfardémoslas | |
with informal second-person plural imperative enfardad | |||||||
dative | enfardadme | not used | enfardadle | enfardadnos | enfardaos | enfardadles | |
accusative | enfardadme | not used | enfardadlo, enfardadla | enfardadnos | enfardaos | enfardadlos, enfardadlas | |
with formal second-person plural imperative enfarden | |||||||
dative | enfárdenme | not used | enfárdenle | enfárdennos | not used | enfárdenles, enfárdense | |
accusative | enfárdenme | not used | enfárdenlo, enfárdenla | enfárdennos | not used | enfárdenlos, enfárdenlas, enfárdense |
Further reading
- “enfardar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.