esglaiar
Catalan
Etymology
From Vulgar Latin *exgladiāre, from Latin gladius.
Pronunciation
Conjugation
Conjugation of esglaiar (first conjugation)
infinitive | esglaiar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | esglaiant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | esglaiat | esglaiada | |||||
plural | esglaiats | esglaiades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | esglaio | esglaies | esglaia | esglaiem | esglaieu | esglaien | |
imperfect | esglaiava | esglaiaves | esglaiava | esglaiàvem | esglaiàveu | esglaiaven | |
future | esglaiaré | esglaiaràs | esglaiarà | esglaiarem | esglaiareu | esglaiaran | |
preterite | esglaí | esglaiares | esglaià | esglaiàrem | esglaiàreu | esglaiaren | |
conditional | esglaiaria | esglaiaries | esglaiaria | esglaiaríem | esglaiaríeu | esglaiarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | esglaï | esglaïs | esglaï | esglaiem | esglaieu | esglaïn | |
imperfect | esglaiés | esglaiessis | esglaiés | esglaiéssim | esglaiéssiu | esglaiessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | esglaia | esglaï | esglaiem | esglaieu | esglaïn |
Related terms
- esglai
- esglaiador
- esglaiament
- esglaiós
Further reading
- “esglaiar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “esglaiar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “esglaiar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “esglaiar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.