esparracar
Catalan
Verb
esparracar (first-person singular present esparraco, past participle esparracat)
Conjugation
Conjugation of esparracar (first conjugation)
infinitive | esparracar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | esparracant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | esparracat | esparracada | |||||
plural | esparracats | esparracades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | esparraco | esparraques | esparraca | esparraquem | esparraqueu | esparraquen | |
imperfect | esparracava | esparracaves | esparracava | esparracàvem | esparracàveu | esparracaven | |
future | esparracaré | esparracaràs | esparracarà | esparracarem | esparracareu | esparracaran | |
preterite | esparraquí | esparracares | esparracà | esparracàrem | esparracàreu | esparracaren | |
conditional | esparracaria | esparracaries | esparracaria | esparracaríem | esparracaríeu | esparracarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | esparraqui | esparraquis | esparraqui | esparraquem | esparraqueu | esparraquin | |
imperfect | esparraqués | esparraquessis | esparraqués | esparraquéssim | esparraquéssiu | esparraquessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | esparraca | esparraqui | esparraquem | esparraqueu | esparraquin |
Derived terms
- esparrac
- esparracament
- esparracat
Further reading
- “esparracar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.