falanga

See also: Falanga

Latin

Noun

falanga f (genitive falangae); first declension

  1. Alternative form of phalanga

Declension

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative falanga falangae
Genitive falangae falangārum
Dative falangae falangīs
Accusative falangam falangās
Ablative falangā falangīs
Vocative falanga falangae

References

Polish

Etymology

Borrowed from Latin phalanga, from Ancient Greek φάλαγξ, φᾰ́λᾰγγᾰ (phálanx, phálanga).

Pronunciation

  • IPA(key): /faˈlaŋ.ɡa/
  • (file)
  • Rhymes: -aŋɡa
  • Syllabification: fa‧lan‧ga

Noun

falanga f

  1. phalanx

Declension

Further reading

  • falanga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • falanga in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.