folga

See also: folgą

Galician

Etymology

Attested since circa 1300. Back-formation from folgar. Cognate with Portuguese folga and Spanish huelga and juerga

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈfɔlɣɐ]

Noun

folga m (plural folgas)

  1. rest
  2. fallow
  3. strike, stoppage

Verb

folga

  1. first-person singular present indicative of folgar

References

  • folga” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • folga” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • folga” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • folga” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • folga” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Old Polish

Etymology

Borrowed from Middle High German volge.[1][2][3][4][5] First attested in 1462.

Noun

folga f

  1. obedience
    • 1462, Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego, volume XI, published 1868, page 483:
      Ibidem domini iurati et scabini fecerunt et faciunt sequelam registro al. folga, quod superius est notatum in suis punctis
      Ibidem domini iurati et scabini fecerunt et faciunt sequelam registro al. folgę, quod superius est notatum in suis punctis

Declension

Derived terms

verb
noun

Descendants

  • Polish: folga

References

  1. Franciszek Sławski (1958-1965), folga”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  2. Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  3. Andrzej Bańkowski (2000), “FOLGA 1”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  4. Witold Doroszewski, editor (1958–1969), folga I”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  5. Brückner, Aleksander (1927), folga”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna

Further reading

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish folga. Sense 3 is reinforced by contamination with folia.[1] Cognate with German Folge and English follow. First attested in 1462.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfɔl.ɡa/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔlɡa
  • Syllabification: fol‧ga

Noun

folga f

  1. (uncountable, obsolete, literary or regional fossilized in set phrases) relief (rest from work)
    Synonyms: ulga, wytchnienie
  2. play, looseness (ability to move of something attached to something else)
  3. (obsolete, countable, by extension) thin metal tray placed under expensive stones to increase their shine (Is there an English equivalent to this definition?)
    Synonym: folia
  4. (Middle Polish) anything placed underneath something else as support
  5. (countable, literary, by extension) lame (thin layer or plate of material, as in certain kinds of armor)
  6. (Middle Polish) inattention
    Synonym: niebaczność

Declension

Derived terms

verbs

References

  1. Andrzej Bańkowski (2000), “FOLIA 2”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  2. B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), folga”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Further reading

  • folga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • folga in Polish dictionaries at PWN
  • B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), folga”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
  • folga”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
  • folga”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
  • FOLGA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 15.09.2008
  • Samuel Bogumił Linde (1807-1814), folga”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861), folga”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), folga”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 757
  • Zofia Stamirowska (1987-2021), folga”, in Anna Basara, editor, Słownik gwar Ostródzkiego, Warmii i Mazur, volume 2, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, →ISBN, page 219

Portuguese

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /ˈfɔw.ɡɐ/ [ˈfɔʊ̯.ɡɐ]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ˈfɔw.ɡa/ [ˈfɔʊ̯.ɡa]
  • (Portugal) IPA(key): /ˈfɔl.ɡɐ/ [ˈfɔɫ.ɣɐ]

Etymology 1

Deverbal from folgar. Compare Spanish huelga (strike).

Noun

folga f (plural folgas)

  1. rest, day off (from work)
    • 2015, Jorge Cruz (lyrics), “Dia de folga”, in Moura, performed by Ana Moura:
      É dia de folga! / Folga de ser-se quem se é / E de fazer tudo porque tem que ser / Folga para ao menos uma vez / A vida ser como nos apetecer
      (please add an English translation of this quote)
    Amanhã é meu dia de folga.
    Tomorrow is my day off.
  2. respite; break (a brief interval of rest or relief)
    O professor não me dá folga!
    The teacher doesn’t give me a break.
  3. slack (extent to which a part of a mechanism can move freely)
    A corda tem muita folga, precisamos amarrá-la melhor.
    The rope has too much slack, we need to tie it better.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

folga

  1. inflection of folgar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.