głupol

Polish

Etymology

From głupi +‎ -ol.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡwu.pɔl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -upɔl
  • Syllabification: głu‧pol

Noun

głupol m pers

  1. (colloquial, derogatory) fool (person with poor judgement or little intelligence)
    Synonyms: see Thesaurus:głupiec

Declension
Declension of głupol
singular plural
nominative głupol głupole
genitive głupola głupoli
dative głupolowi głupolom
accusative głupola głupoli
instrumental głupolem głupolami
locative głupolu głupolach
vocative głupolu głupole

Further reading
  • głupol in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • głupol in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.