horripilar
Catalan
Etymology
Learned borrowing from Late Latin horripilō, from Latin horreō + pilus.
Pronunciation
Verb
horripilar (first-person singular present horripilo, past participle horripilat)
- (transitive) to horrify, horripilate, give the creeps
- Synonyms: esborronar, horroritzar
- (takes a reflexive pronoun) to be creeped out, horrified
- Synonyms: esborronar-se, horroritzar-se
Conjugation
Conjugation of horripilar (first conjugation)
infinitive | horripilar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | horripilant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | horripilat | horripilada | |||||
plural | horripilats | horripilades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | horripilo | horripiles | horripila | horripilem | horripileu | horripilen | |
imperfect | horripilava | horripilaves | horripilava | horripilàvem | horripilàveu | horripilaven | |
future | horripilaré | horripilaràs | horripilarà | horripilarem | horripilareu | horripilaran | |
preterite | horripilí | horripilares | horripilà | horripilàrem | horripilàreu | horripilaren | |
conditional | horripilaria | horripilaries | horripilaria | horripilaríem | horripilaríeu | horripilarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | horripili | horripilis | horripili | horripilem | horripileu | horripilin | |
imperfect | horripilés | horripilessis | horripilés | horripiléssim | horripiléssiu | horripilessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | horripila | horripili | horripilem | horripileu | horripilin |
Derived terms
- horripilació
- horripilant
Related terms
Further reading
- “horripilar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Spanish
Etymology
Borrowed from Late Latin horripilare, from Latin horreo + pilus.
Pronunciation
- IPA(key): /oripiˈlaɾ/ [o.ri.piˈlaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: ho‧rri‧pi‧lar
Verb
horripilar (first-person singular present horripilo, first-person singular preterite horripilé, past participle horripilado)
- to horrify
- Synonyms: see Thesaurus:asustar
Conjugation
Conjugation of horripilar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of horripilar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive horripilar | |||||||
dative | horripilarme | horripilarte | horripilarle, horripilarse | horripilarnos | horripilaros | horripilarles, horripilarse | |
accusative | horripilarme | horripilarte | horripilarlo, horripilarla, horripilarse | horripilarnos | horripilaros | horripilarlos, horripilarlas, horripilarse | |
with gerund horripilando | |||||||
dative | horripilándome | horripilándote | horripilándole, horripilándose | horripilándonos | horripilándoos | horripilándoles, horripilándose | |
accusative | horripilándome | horripilándote | horripilándolo, horripilándola, horripilándose | horripilándonos | horripilándoos | horripilándolos, horripilándolas, horripilándose | |
with informal second-person singular tú imperative horripila | |||||||
dative | horripílame | horripílate | horripílale | horripílanos | not used | horripílales | |
accusative | horripílame | horripílate | horripílalo, horripílala | horripílanos | not used | horripílalos, horripílalas | |
with informal second-person singular vos imperative horripilá | |||||||
dative | horripilame | horripilate | horripilale | horripilanos | not used | horripilales | |
accusative | horripilame | horripilate | horripilalo, horripilala | horripilanos | not used | horripilalos, horripilalas | |
with formal second-person singular imperative horripile | |||||||
dative | horripíleme | not used | horripílele, horripílese | horripílenos | not used | horripíleles | |
accusative | horripíleme | not used | horripílelo, horripílela, horripílese | horripílenos | not used | horripílelos, horripílelas | |
with first-person plural imperative horripilemos | |||||||
dative | not used | horripilémoste | horripilémosle | horripilémonos | horripilémoos | horripilémosles | |
accusative | not used | horripilémoste | horripilémoslo, horripilémosla | horripilémonos | horripilémoos | horripilémoslos, horripilémoslas | |
with informal second-person plural imperative horripilad | |||||||
dative | horripiladme | not used | horripiladle | horripiladnos | horripilaos | horripiladles | |
accusative | horripiladme | not used | horripiladlo, horripiladla | horripiladnos | horripilaos | horripiladlos, horripiladlas | |
with formal second-person plural imperative horripilen | |||||||
dative | horripílenme | not used | horripílenle | horripílennos | not used | horripílenles, horripílense | |
accusative | horripílenme | not used | horripílenlo, horripílenla | horripílennos | not used | horripílenlos, horripílenlas, horripílense |
Related terms
Further reading
- “horripilar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.