incomodar
Catalan
Pronunciation
Verb
incomodar (first-person singular present incomodo, past participle incomodat)
- (transitive) to inconvenience, bother
Conjugation
Conjugation of incomodar (first conjugation)
infinitive | incomodar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | incomodant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | incomodat | incomodada | |||||
plural | incomodats | incomodades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | incomodo | incomodes | incomoda | incomodem | incomodeu | incomoden | |
imperfect | incomodava | incomodaves | incomodava | incomodàvem | incomodàveu | incomodaven | |
future | incomodaré | incomodaràs | incomodarà | incomodarem | incomodareu | incomodaran | |
preterite | incomodí | incomodares | incomodà | incomodàrem | incomodàreu | incomodaren | |
conditional | incomodaria | incomodaries | incomodaria | incomodaríem | incomodaríeu | incomodarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | incomodi | incomodis | incomodi | incomodem | incomodeu | incomodin | |
imperfect | incomodés | incomodessis | incomodés | incomodéssim | incomodéssiu | incomodessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | incomoda | incomodi | incomodem | incomodeu | incomodin |
Related terms
Further reading
- “incomodar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin incommodāre.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ĩ.ko.moˈda(ʁ)/ [ĩ.ko.moˈda(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /ĩ.ko.moˈda(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /ĩ.ko.moˈda(ʁ)/ [ĩ.ko.moˈda(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ĩ.ko.moˈda(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /ĩ.ku.muˈdaɾ/ [ĩ.ku.muˈðaɾ]
Verb
incomodar (first-person singular present incomodo, first-person singular preterite incomodei, past participle incomodado)
- to bother; to annoy
- Synonyms: aborrecer, atormentar, importunar, molestar
- inflection of incomodar:
- first/third-person singular future subjunctive
- first/third-person singular personal infinitive
Conjugation
Conjugation of incomodar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazil.
2Portugal.
Quotations
For quotations using this term, see Citations:incomodar.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /inkomoˈdaɾ/ [ĩŋ.ko.moˈð̞aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: in‧co‧mo‧dar
Verb
incomodar (first-person singular present incomodo, first-person singular preterite incomodé, past participle incomodado)
- to bother; to annoy; to vex
- Synonym: molestar
- to cause discomfort to someone, make uncomfortable
- to inconvenience
- (reflexive) to feel uncomfortable
Conjugation
Conjugation of incomodar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of incomodar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive incomodar | |||||||
dative | incomodarme | incomodarte | incomodarle, incomodarse | incomodarnos | incomodaros | incomodarles, incomodarse | |
accusative | incomodarme | incomodarte | incomodarlo, incomodarla, incomodarse | incomodarnos | incomodaros | incomodarlos, incomodarlas, incomodarse | |
with gerund incomodando | |||||||
dative | incomodándome | incomodándote | incomodándole, incomodándose | incomodándonos | incomodándoos | incomodándoles, incomodándose | |
accusative | incomodándome | incomodándote | incomodándolo, incomodándola, incomodándose | incomodándonos | incomodándoos | incomodándolos, incomodándolas, incomodándose | |
with informal second-person singular tú imperative incomoda | |||||||
dative | incomódame | incomódate | incomódale | incomódanos | not used | incomódales | |
accusative | incomódame | incomódate | incomódalo, incomódala | incomódanos | not used | incomódalos, incomódalas | |
with informal second-person singular vos imperative incomodá | |||||||
dative | incomodame | incomodate | incomodale | incomodanos | not used | incomodales | |
accusative | incomodame | incomodate | incomodalo, incomodala | incomodanos | not used | incomodalos, incomodalas | |
with formal second-person singular imperative incomode | |||||||
dative | incomódeme | not used | incomódele, incomódese | incomódenos | not used | incomódeles | |
accusative | incomódeme | not used | incomódelo, incomódela, incomódese | incomódenos | not used | incomódelos, incomódelas | |
with first-person plural imperative incomodemos | |||||||
dative | not used | incomodémoste | incomodémosle | incomodémonos | incomodémoos | incomodémosles | |
accusative | not used | incomodémoste | incomodémoslo, incomodémosla | incomodémonos | incomodémoos | incomodémoslos, incomodémoslas | |
with informal second-person plural imperative incomodad | |||||||
dative | incomodadme | not used | incomodadle | incomodadnos | incomodaos | incomodadles | |
accusative | incomodadme | not used | incomodadlo, incomodadla | incomodadnos | incomodaos | incomodadlos, incomodadlas | |
with formal second-person plural imperative incomoden | |||||||
dative | incomódenme | not used | incomódenle | incomódennos | not used | incomódenles, incomódense | |
accusative | incomódenme | not used | incomódenlo, incomódenla | incomódennos | not used | incomódenlos, incomódenlas, incomódense |
Related terms
Further reading
- “incomodar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.