jabło

See also: jȧblɵ

Old Polish

Etymology

From Proto-Slavic *ablo.

Noun

jabło n

  1. apple

Polish

Etymology

Back-formation from jabłko.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈjab.wɔ/
  • Rhymes: -abwɔ
  • Syllabification: jab‧ło

Noun

jabło n

  1. (rare, nonce word) Augmentative of jabłko
    • 1863, Encyklopedyja powszechna, page 812:
      Wreszcie: apporty zimowe (Pomme d'Oporto), wielkie, portugalskie jabła.
      Finally: wintere apports (Pomme d'Oport), large Portugese apples.
    • 1936, Bolesław Leśmian, Jadwiga:
      Pyskiem własił się i włudził w piersi wonne, jak dwa jabła.
      He rubbed his muzzle against her fragrant breasts, like two large apples.
    • 2007, Hernas Czesław, Barok, Wydawnictwo Naukowe Semper:
      Niedaleko od swoich drzew jabła padają, / Ostre głogi przyjemnych malin nie radzają.
      The apple doesn't fall far from the tree / Sharp hawthorns don't bear nice raspberries.

Declension
Declension of jabło
singular plural
nominative jabło jabła
genitive jabła jabeł
dative jabłu jabłom
accusative jabło jabła
instrumental jabłem jabłami
locative jable jabłach
vocative jabło jabła

Further reading
  • jabło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • jabło in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.