kąt

See also: Appendix:Variations of "kat"

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kǫtъ.

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔnt/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnt
  • Syllabification: kąt
  • Homophone: kont

Noun

kąt m inan (diminutive kącik or kątek)

  1. corner (space in the angle between converging lines or walls which meet in a point)
  2. (geometry) angle

Declension
Declension of kąt
singular plural
nominative kąt kąty
genitive kąta kątów
dative kątowi kątom
accusative kąt kąty
instrumental kątem kątami
locative kącie kątach
vocative kącie kąty

Derived terms
adjectives
nouns

Further reading
  • kąt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kąt in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.