kitab

Afar

Kitab.

Etymology

Borrowed from Arabic كِتَاب (kitāb).

Pronunciation

  • IPA(key): /kiˈtʌb/
  • Hyphenation: ki‧tab

Noun

kitáb m (plural kitoobá f)

  1. book

Usage notes

  • Some speakers might use kitáb only in reference to the Quran.

Declension

Declension of kitáb
absolutive kitáb
predicative kitáaba
subjective kitáb
genitive kitáb
Postpositioned forms
l-case kitáabal
k-case kitáabak
t-case kitáabat
h-case kitáabah

Synonyms

References

  • E. M. Parker; R. J. Hayward (1985), “kitab”, in An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN
  • Mohamed Hassan Kamil (2015) L’afar: description grammaticale d’une langue couchitique (Djibouti, Erythrée et Ethiopie), Paris: Université Sorbonne Paris Cité (doctoral thesis)

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic китаб
Perso-Arabic کتاب

Etymology

Ultimately from Arabic كِتَاب (kitāb).

Pronunciation

  • (file)

Noun

kitab (definite accusative kitabı, sound plural kitablar, broken plural kütüb)

  1. book
    kitab oxumaqto read a book
    oxunması zəruri olan kitabların siyahısılist of must-read books

Declension

    Declension of kitab
singular plural
sound broken
nominative kitab
kitablar
kütüb
definite accusative kitabı
kitabları
kütübnü
dative kitaba
kitablara
kütübyə
locative kitabda
kitablarda
kütübdə
ablative kitabdan
kitablardan
kütübdən
definite genitive kitabın
kitabların
kütübnün
    Possessive forms of kitab
nominative
singular plural
sound broken
mənim (my) kitabım kitablarım kütübm
sənin (your) kitabın kitabların kütübn
onun (his/her/its) kitabı kitabları kütübsü
bizim (our) kitabımız kitablarımız kütübmüz
sizin (your) kitabınız kitablarınız kütübnüz
onların (their) kitabı or kitabları kitabları kütübsü
accusative
singular plural
sound broken
mənim (my) kitabımı kitablarımı kütübmü
sənin (your) kitabını kitablarını kütübnü
onun (his/her/its) kitabını kitablarını kütübsünü
bizim (our) kitabımızı kitablarımızı kütübmüzü
sizin (your) kitabınızı kitablarınızı kütübnüzü
onların (their) kitabını or kitablarını kitablarını kütübsünü
dative
singular plural
sound broken
mənim (my) kitabıma kitablarıma kütübmə
sənin (your) kitabına kitablarına kütübnə
onun (his/her/its) kitabına kitablarına kütübsünə
bizim (our) kitabımıza kitablarımıza kütübmüzə
sizin (your) kitabınıza kitablarınıza kütübnüzə
onların (their) kitabına or kitablarına kitablarına kütübsünə
locative
singular plural
sound broken
mənim (my) kitabımda kitablarımda kütübmdə
sənin (your) kitabında kitablarında kütübndə
onun (his/her/its) kitabında kitablarında kütübndə
bizim (our) kitabımızda kitablarımızda kütübmüzdə
sizin (your) kitabınızda kitablarınızda kütübnüzdə
onların (their) kitabında or kitablarında kitablarında kütübsündə
ablative
singular plural
sound broken
mənim (my) kitabımdan kitablarımdan kütübmdən
sənin (your) kitabından kitablarından kütübndən
onun (his/her/its) kitabından kitablarından kütübsündən
bizim (our) kitabımızdan kitablarımızdan kütübmüzdən
sizin (your) kitabınızdan kitablarınızdan kütübnüzdən
onların (their) kitabından or kitablarından kitablarından kütübsündən
genitive
singular plural
sound broken
mənim (my) kitabımın kitablarımın kütübmün
sənin (your) kitabının kitablarının kütübnün
onun (his/her/its) kitabının kitablarının kütübsünün
bizim (our) kitabımızın kitablarımızın kütübmüzün
sizin (your) kitabınızın kitablarınızın kütübnüzün
onların (their) kitabının or kitablarının kitablarının kütübsünün

Derived terms

Cebuano

Alternative forms

Pronunciation

  • Hyphenation: ki‧tab

Verb

kitab

  1. to gabble; to talk fast, idly, foolishly, or without meaning

Indonesian

Etymology

From Malay kitab, from Arabic كِتَاب (kitāb, book).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈki.tap̚/
  • Rhymes: -tap, -ap, -p
  • Hyphenation: ki‧tab

Noun

kitab (plural kitab-kitab, first-person possessive kitabku, second-person possessive kitabmu, third-person possessive kitabnya)

  1. book (collection of sheets of paper bound together containing printed or written material).
    Synonyms: buku, pustaka
  2. holy book, sacred writing, scripture.
    Synonym: kitab suci
  3. code, body of law.

Usage notes

Regularly used to mean a religious book or a book of law.

Derived terms

  • berkitab
  • pengitaban

References

  1. Erwina Burhanuddin; Abdul Gaffar Ruskhan; R.B. Chrismanto (1993) Penelitian kosakata bahasa Arab dalam bahasa Indonesia [Research on Arabic vocabulary in Indonesian], Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, →ISBN, →OCLC

Further reading

Malay

Etymology

From Arabic كِتَاب (kitāb, book), from the root ك ت ب (k-t-b), related to writing.

Pronunciation

  • IPA(key): /kitap/
  • Rhymes: -itap, -tap, -ap
  • (file)

Noun

kitab (Jawi spelling کتاب, plural kitab-kitab, informal 1st possessive kitabku, 2nd possessive kitabmu, 3rd possessive kitabnya)

  1. book (collection of sheets of paper bound together containing printed or written material)

Usage notes

Regularly used to mean a religious book or a book of law.

Synonyms

Maranao

Etymology

Borrowed from Malay kitab (book), from Arabic كِتَاب (kitāb)

Noun

kitab

  1. law; rule

Derived terms

  • kitaban
  • pangitaban

Naga Pidgin

Etymology

From Persian کتاب (ketâb) possibly via Bengali কিতাব (kitab). Cognate Assamese কিতাপ (kitap).

Noun

kitab

  1. book

Rohingya

Etymology

Ultimately from Arabic كِتَاب (kitāb, book)

Noun

kitab

  1. book (collection of sheets of paper bound together containing printed or written material)

Salar

Noun

kitab

  1. book

References

  • Potanin, G.N. (1893), китаб”, in Тангутско-Тибетская окраина Китая и Центральная Монголия (in Russian), page 430

Turkish

Noun

kitab

  1. Misspelling of kitap (book).

Yakan

Etymology

Ultimately from Arabic كِتَاب (kitāb, book)

Noun

kitab

  1. holy book
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.