klekja
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰlɛːca/
- Rhymes: -ɛːca
Conjugation
klekja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að klekja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
klakið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
klekjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég klek | við klekjum | present (nútíð) |
ég kleki | við klekjum |
| þú klekur | þið klekið | þú klekir | þið klekið | ||
| hann, hún, það klekur | þeir, þær, þau klekja | hann, hún, það kleki | þeir, þær, þau kleki | ||
| past (þátíð) |
ég klakti | við klöktum | past (þátíð) |
ég klekti | við klektum |
| þú klaktir | þið klöktuð | þú klektir | þið klektuð | ||
| hann, hún, það klakti | þeir, þær, þau klöktu | hann, hún, það klekti | þeir, þær, þau klektu | ||
| imperative (boðháttur) |
klek (þú) | klekið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| klektu | klekiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
klekjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að klekjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
klakist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
klekjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég klekst | við klekjumst | present (nútíð) |
ég klekjist | við klekjumst |
| þú klekst | þið klekjist | þú klekjist | þið klekjist | ||
| hann, hún, það klekst | þeir, þær, þau klekjast | hann, hún, það klekjist | þeir, þær, þau klekjist | ||
| past (þátíð) |
ég klaktist | við klöktumst | past (þátíð) |
ég klektist | við klektumst |
| þú klaktist | þið klöktust | þú klektist | þið klektust | ||
| hann, hún, það klaktist | þeir, þær, þau klöktust | hann, hún, það klektist | þeir, þær, þau klektust | ||
| imperative (boðháttur) |
klekst (þú) | klekist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| klekstu | klekisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
klakinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
klakinn | klakin | klakið | klaktir | klaktar | klakin | |
| accusative (þolfall) |
klakinn | klakta | klakið | klakta | klaktar | klakin | |
| dative (þágufall) |
klöktum | klakinni | klöktu | klöktum | klöktum | klöktum | |
| genitive (eignarfall) |
klakins | klakinnar | klakins | klakinna | klakinna | klakinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
klakti | klakta | klakta | klöktu | klöktu | klöktu | |
| accusative (þolfall) |
klakta | klöktu | klakta | klöktu | klöktu | klöktu | |
| dative (þágufall) |
klakta | klöktu | klakta | klöktu | klöktu | klöktu | |
| genitive (eignarfall) |
klakta | klöktu | klakta | klöktu | klöktu | klöktu | |
Synonyms
Old Norse
Etymology
Perhaps onomatopoeic.
Verb
klekja (singular past indicative klakti, plural past indicative klǫktu, past participle klaktr)
- to hatch
Conjugation
Conjugation of klekja — active (weak class 1)
| infinitive | klekja | |
|---|---|---|
| present participle | klekjandi | |
| past participle | klaktr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | klek | klakta |
| 2nd-person singular | klekr | klaktir |
| 3rd-person singular | klekr | klakti |
| 1st-person plural | klekjum | klǫktum |
| 2nd-person plural | klekið | klǫktuð |
| 3rd-person plural | klekja | klǫktu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | klekja | klekta |
| 2nd-person singular | klekir | klektir |
| 3rd-person singular | kleki | klekti |
| 1st-person plural | klekim | klektim |
| 2nd-person plural | klekið | klektið |
| 3rd-person plural | kleki | klekti |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | klek | |
| 1st-person plural | klekjum | |
| 2nd-person plural | klekið | |
Descendants
References
- “klekja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.