knýja
Icelandic
Etymology
From Old Norse knýja, from Proto-Germanic *knūjaną, from Proto-Indo-European *gnewH-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰniːja/
- Rhymes: -iːja
Verb
knýja (weak verb, third-person singular past indicative knúði, supine knúið)
Conjugation
knýja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að knýja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
knúið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
knýjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég kný | við knýjum | present (nútíð) |
ég knýi | við knýjum |
| þú knýrð | þið knýið | þú knýir | þið knýið | ||
| hann, hún, það knýr | þeir, þær, þau knýja | hann, hún, það knýi | þeir, þær, þau knýi | ||
| past (þátíð) |
ég knúði | við knúðum | past (þátíð) |
ég knýði | við knýðum |
| þú knúðir | þið knúðuð | þú knýðir | þið knýðuð | ||
| hann, hún, það knúði | þeir, þær, þau knúðu | hann, hún, það knýði | þeir, þær, þau knýðu | ||
| imperative (boðháttur) |
kný (þú) | knýið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| knýðu | knýiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
knýjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að knýjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
knúist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
knýjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég knýst | við knýjumst | present (nútíð) |
ég knýist | við knýjumst |
| þú knýst | þið knýist | þú knýist | þið knýist | ||
| hann, hún, það knýst | þeir, þær, þau knýjast | hann, hún, það knýist | þeir, þær, þau knýist | ||
| past (þátíð) |
ég knúðist | við knúðumst | past (þátíð) |
ég knýðist | við knýðumst |
| þú knúðist | þið knúðust | þú knýðist | þið knýðust | ||
| hann, hún, það knúðist | þeir, þær, þau knúðust | hann, hún, það knýðist | þeir, þær, þau knýðust | ||
| imperative (boðháttur) |
knýst (þú) | knýist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| knýstu | knýisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
knúinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
knúinn | knúin | knúið | knúnir | knúnar | knúin | |
| accusative (þolfall) |
knúinn | knúna | knúið | knúna | knúnar | knúin | |
| dative (þágufall) |
knúnum | knúinni | knúnu | knúnum | knúnum | knúnum | |
| genitive (eignarfall) |
knúins | knúinnar | knúins | knúinna | knúinna | knúinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
knúni | knúna | knúna | knúnu | knúnu | knúnu | |
| accusative (þolfall) |
knúna | knúnu | knúna | knúnu | knúnu | knúnu | |
| dative (þágufall) |
knúna | knúnu | knúna | knúnu | knúnu | knúnu | |
| genitive (eignarfall) |
knúna | knúnu | knúna | knúnu | knúnu | knúnu | |
Old Norse
Alternative forms
- knía
Etymology
From Proto-Germanic *knūjaną.
Verb
knýja (singular past indicative knúði, plural past indicative knúðu, past participle knúiðr or knúinn)
- to press
- (in the mediopassive) to struggle
Conjugation
Conjugation of knýja — active (weak class 1)
| infinitive | knýja | |
|---|---|---|
| present participle | knýjandi | |
| past participle | knúðr, knúiðr, knúinn | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | kný | knúða |
| 2nd-person singular | knýr | knúðir |
| 3rd-person singular | knýr | knúði |
| 1st-person plural | knýjum | knúðum |
| 2nd-person plural | knýið | knúðuð |
| 3rd-person plural | knýja | knúðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | knýja | knýða |
| 2nd-person singular | knýir | knýðir |
| 3rd-person singular | knýi | knýði |
| 1st-person plural | knýim | knýðim |
| 2nd-person plural | knýið | knýðið |
| 3rd-person plural | knýi | knýði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | kný | |
| 1st-person plural | knýjum | |
| 2nd-person plural | knýið | |
Conjugation of knýja — active (weak class 1)
| infinitive | knýja | |
|---|---|---|
| present participle | knýjandi | |
| past participle | knýðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | kný | knýða |
| 2nd-person singular | knýr | knýðir |
| 3rd-person singular | knýr | knýði |
| 1st-person plural | knýjum | knýðum |
| 2nd-person plural | knýið | knýðuð |
| 3rd-person plural | knýja | knýðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | knýja | knýða |
| 2nd-person singular | knýir | knýðir |
| 3rd-person singular | knýi | knýði |
| 1st-person plural | knýim | knýðim |
| 2nd-person plural | knýið | knýðið |
| 3rd-person plural | knýi | knýði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | kný | |
| 1st-person plural | knýjum | |
| 2nd-person plural | knýið | |
Descendants
- Icelandic: knýja
References
- knýja in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.