kompocik

Polish

Etymology

From kompot (“compote”) +‎ -ik (diminutive suffix).

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔmˈpɔ.t͡ɕik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕik
  • Syllabification: kom‧po‧cik

Noun

kompocik m pers

  1. Diminutive of kompot

Declension
Declension of kompocik
singular plural
nominative kompocik kompociki
genitive kompocika kompocików
dative kompocikowi kompocikom
accusative kompocika kompocików
instrumental kompocikiem kompocikami
locative kompociku kompocikach
vocative kompociku kompociki

Further reading
  • kompocik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kompocik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.