krojczy

Polish

Etymology

From kroić +‎ -czy.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkrɔj.t͡ʂɨ/
  • Rhymes: -ɔjt͡ʂɨ
  • Syllabification: kroj‧czy

Noun

krojczy m pers (feminine krojczyni)

  1. cutter (person that cuts)
    krojczy tkanin ― clothes cutter

Declension
Declension of krojczy
singular plural
nominative krojczy krojczowie
genitive krojczego krojczych
dative krojczemu krojczym
accusative krojczego krojczych
instrumental krojczym krojczymi
locative krojczym krojczych
vocative krojczy krojczowie

Further reading
  • krojczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • krojczy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.