mistrz

Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech mistř, mistr, místr, from Middle High German meister, from Old High German meistar, from Vulgar Latin *maester, from Latin magister. Doublet of maestro, magister, and majster.

Pronunciation
  • IPA(key): /mistʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -istʂ
  • Syllabification: mistrz

Noun

mistrz m pers (feminine mistrzyni)

  1. master (expert at something)
  2. champion (winner of a competition)

Declension
Declension of mistrz
singular plural
nominative mistrz mistrzowie
genitive mistrza mistrzów
dative mistrzowi mistrzom
accusative mistrza mistrzów
instrumental mistrzem mistrzami
locative mistrzu mistrzach
vocative mistrzu mistrzowie

Derived terms
adjectives
nouns

Further reading
  • mistrz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mistrz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.