mussikka

Ingrian

Mussikat.

Etymology

From Proto-Finnic *mustikka. Cognates include Finnish mustikka and Estonian mustikas.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmusːikːɑ/, [ˈmus̠ːĭkː]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈmusːikːɑ/, [ˈmuʃːikːɑ]
  • Rhymes: -usːikː, -usːikːɑ
  • Hyphenation: mus‧sik‧ka

Noun

mussikka

  1. bilberry

Declension

Declension of mussikka (type 3/kana, kk-k gradation)
singular plural
nominative mussikka mussikat
genitive mussikan mussikkoin
partitive mussikkaa mussikkoja
illative mussikkaa mussikkoihe
inessive mussikaas mussikois
elative mussikast mussikoist
allative mussikalle mussikoille
adessive mussikaal mussikoil
ablative mussikalt mussikoilt
translative mussikaks mussikoiks
essive mussikkanna, mussikkaan mussikkoinna, mussikkoin
exessive1) mussikkant mussikkoint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Derived terms

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 321
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.