obarczyć

Polish

Etymology

From o- +‎ bark +‎ -yć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈbar.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -art͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: o‧bar‧czyć

Verb

obarczyć pf (imperfective obarczać)

  1. (transitive) to encumber, to burden

Conjugation
Conjugation of obarczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obarczyć
future tense 1st obarczę obarczymy
2nd obarczysz obarczycie
3rd obarczy obarczą
impersonal obarczy się
past tense 1st obarczyłem obarczyłam obarczyliśmy obarczyłyśmy
2nd obarczyłeś obarczyłaś obarczyliście obarczyłyście
3rd obarczył obarczyła obarczyło obarczyli obarczyły
impersonal obarczono
conditional 1st obarczyłbym obarczyłabym obarczylibyśmy obarczyłybyśmy
2nd obarczyłbyś obarczyłabyś obarczylibyście obarczyłybyście
3rd obarczyłby obarczyłaby obarczyłoby obarczyliby obarczyłyby
impersonal obarczono by
imperative 1st niech obarczę obarczmy
2nd obarcz obarczcie
3rd niech obarczy niech obarczą
passive adjectival participle obarczony obarczona obarczone obarczeni obarczone
anterior adverbial participle obarczywszy
verbal noun obarczenie
adjective
adverbs
nouns

Further reading
  • obarczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obarczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.