obrzucać

Polish

From ob- +‎ rzucać.

obrzucać impf (perfective obrzucić)

Conjugation of obrzucać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obrzucać
present tense	1^st	obrzucam			obrzucamy
	2^nd	obrzucasz			obrzucacie
	3^rd	obrzuca			obrzucają
	impersonal	obrzuca się
past tense	1^st	obrzucałem	obrzucałam		obrzucaliśmy	obrzucałyśmy
	2^nd	obrzucałeś	obrzucałaś		obrzucaliście	obrzucałyście
	3^rd	obrzucał	obrzucała	obrzucało	obrzucali	obrzucały
	impersonal	obrzucano
future tense	1^st	będę obrzucał, będę obrzucać	będę obrzucała, będę obrzucać		będziemy obrzucali, będziemy obrzucać	będziemy obrzucały, będziemy obrzucać
	2^nd	będziesz obrzucał, będziesz obrzucać	będziesz obrzucała, będziesz obrzucać		będziecie obrzucali, będziecie obrzucać	będziecie obrzucały, będziecie obrzucać
	3^rd	będzie obrzucał, będzie obrzucać	będzie obrzucała, będzie obrzucać	będzie obrzucało, będzie obrzucać	będą obrzucali, będą obrzucać	będą obrzucały, będą obrzucać
	impersonal	będzie obrzucać się
conditional	1^st	obrzucałbym	obrzucałabym		obrzucalibyśmy	obrzucałybyśmy
	2^nd	obrzucałbyś	obrzucałabyś		obrzucalibyście	obrzucałybyście
	3^rd	obrzucałby	obrzucałaby	obrzucałoby	obrzucaliby	obrzucałyby
	impersonal	obrzucano by
imperative	1^st	niech obrzucam			obrzucajmy
	2^nd	obrzucaj			obrzucajcie
	3^rd	niech obrzuca			niech obrzucają
active adjectival participle		obrzucający	obrzucająca	obrzucające	obrzucający	obrzucające
passive adjectival participle		obrzucany	obrzucana	obrzucane	obrzucani	obrzucane
contemporary adverbial participle		obrzucając
verbal noun		obrzucanie

verbs