ocaleć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈt͡sa.lɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧ca‧leć

Verb

ocaleć pf

  1. (intransitive) to survive (avoid death or destruction) [+ z (genitive)] or [+ od (genitive) = death or destruction]

Conjugation
Conjugation of ocaleć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ocaleć
future tense 1st ocaleję ocalejemy
2nd ocalejesz ocalejecie
3rd ocaleje ocaleją
impersonal ocaleje się
past tense 1st ocalałem ocalałam ocaleliśmy ocalałyśmy
2nd ocalałeś ocalałaś ocaleliście ocalałyście
3rd ocalał ocalała ocalało ocaleli ocalały
impersonal ocalano
conditional 1st ocalałbym ocalałabym ocalelibyśmy ocalałybyśmy
2nd ocalałbyś ocalałabyś ocalelibyście ocalałybyście
3rd ocalałby ocalałaby ocalałoby ocaleliby ocalałyby
impersonal ocalano by
imperative 1st niech ocaleję ocalejmy
2nd ocalej ocalejcie
3rd niech ocaleje niech ocaleją
anterior adverbial participle ocalawszy
verbal noun ocalenie

Derived terms
noun

Further reading
  • ocaleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ocaleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.