oduczać

Polish

Etymology

From oduczyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈdu.t͡ʂat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: o‧du‧czać

Verb

oduczać impf (perfective oduczyć)

  1. (transitive) to unteach, to wean
  2. (reflexive) to unlearn, to break a habit

Conjugation
Conjugation of oduczać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oduczać
present tense 1st oduczam oduczamy
2nd oduczasz oduczacie
3rd oducza oduczają
impersonal oducza się
past tense 1st oduczałem oduczałam oduczaliśmy oduczałyśmy
2nd oduczałeś oduczałaś oduczaliście oduczałyście
3rd oduczał oduczała oduczało oduczali oduczały
impersonal oduczano
future tense 1st będę oduczał,
będę oduczać
 będę oduczała,
będę oduczać
 będziemy oduczali,
będziemy oduczać
 będziemy oduczały,
będziemy oduczać
2nd będziesz oduczał,
będziesz oduczać
 będziesz oduczała,
będziesz oduczać
 będziecie oduczali,
będziecie oduczać
 będziecie oduczały,
będziecie oduczać
3rd będzie oduczał,
będzie oduczać
 będzie oduczała,
będzie oduczać
 będzie oduczało,
będzie oduczać
 będą oduczali,
będą oduczać
 będą oduczały,
będą oduczać
impersonal będzie oduczać się
conditional 1st oduczałbym oduczałabym oduczalibyśmy oduczałybyśmy
2nd oduczałbyś oduczałabyś oduczalibyście oduczałybyście
3rd oduczałby oduczałaby oduczałoby oduczaliby oduczałyby
impersonal oduczano by
imperative 1st niech oduczam oduczajmy
2nd oduczaj oduczajcie
3rd niech oducza niech oduczają
active adjectival participle oduczający oduczająca oduczające oduczający oduczające
passive adjectival participle oduczany oduczana oduczane oduczani oduczane
contemporary adverbial participle oduczając
verbal noun oduczanie

Further reading
  • oduczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oduczać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.