ogorzeć

Polish

Etymology

From o- +‎ gorzeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈɡɔ.ʐɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧go‧rzeć

Verb

ogorzeć pf

  1. (intransitive) to sunburn, to tan, to become weathered by the Sun

Conjugation
Conjugation of ogorzeć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ogorzeć
future tense 1st ogorzeję ogorzejemy
2nd ogorzejesz ogorzejecie
3rd ogorzeje ogorzeją
impersonal ogorzeje się
past tense 1st ogorzałem ogorzałam ogorzeliśmy ogorzałyśmy
2nd ogorzałeś ogorzałaś ogorzeliście ogorzałyście
3rd ogorzał ogorzała ogorzało ogorzeli ogorzały
impersonal ogorzano
conditional 1st ogorzałbym ogorzałabym ogorzelibyśmy ogorzałybyśmy
2nd ogorzałbyś ogorzałabyś ogorzelibyście ogorzałybyście
3rd ogorzałby ogorzałaby ogorzałoby ogorzeliby ogorzałyby
impersonal ogorzano by
imperative 1st niech ogorzeję ogorzejmy
2nd ogorzej ogorzejcie
3rd niech ogorzeje niech ogorzeją
anterior adverbial participle ogorzawszy
verbal noun ogorzenie

Further reading
  • ogorzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ogorzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.