oppihistoria

Finnish

Etymology

oppi + historia

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈopːiˌhistoriɑ/, [ˈo̞pːiˌhis̠t̪o̞ˌriɑ]
  • Rhymes: -iɑ
  • Syllabification(key): op‧pi‧his‧to‧ri‧a

Noun

oppihistoria

  1. history of science

Declension

Inflection of oppihistoria (Kotus type 12/kulkija, no gradation)
nominative oppihistoria oppihistoriat
genitive oppihistorian oppihistorioiden
oppihistorioitten
partitive oppihistoriaa oppihistorioita
illative oppihistoriaan oppihistorioihin
singular plural
nominative oppihistoria oppihistoriat
accusative nom. oppihistoria oppihistoriat
gen. oppihistorian
genitive oppihistorian oppihistorioiden
oppihistorioitten
oppihistoriainrare
partitive oppihistoriaa oppihistorioita
inessive oppihistoriassa oppihistorioissa
elative oppihistoriasta oppihistorioista
illative oppihistoriaan oppihistorioihin
adessive oppihistorialla oppihistorioilla
ablative oppihistorialta oppihistorioilta
allative oppihistorialle oppihistorioille
essive oppihistoriana oppihistorioina
translative oppihistoriaksi oppihistorioiksi
instructive oppihistorioin
abessive oppihistoriatta oppihistorioitta
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of oppihistoria (type kulkija)
first-person singular possessor
singular plural
nominative oppihistoriani oppihistoriani
accusative nom. oppihistoriani oppihistoriani
gen. oppihistoriani
genitive oppihistoriani oppihistorioideni
oppihistorioitteni
oppihistoriainirare
partitive oppihistoriaani oppihistorioitani
inessive oppihistoriassani oppihistorioissani
elative oppihistoriastani oppihistorioistani
illative oppihistoriaani oppihistorioihini
adessive oppihistoriallani oppihistorioillani
ablative oppihistorialtani oppihistorioiltani
allative oppihistorialleni oppihistorioilleni
essive oppihistorianani oppihistorioinani
translative oppihistoriakseni oppihistorioikseni
instructive
abessive oppihistoriattani oppihistorioittani
comitative oppihistorioineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative oppihistoriasi oppihistoriasi
accusative nom. oppihistoriasi oppihistoriasi
gen. oppihistoriasi
genitive oppihistoriasi oppihistorioidesi
oppihistorioittesi
oppihistoriaisirare
partitive oppihistoriaasi oppihistorioitasi
inessive oppihistoriassasi oppihistorioissasi
elative oppihistoriastasi oppihistorioistasi
illative oppihistoriaasi oppihistorioihisi
adessive oppihistoriallasi oppihistorioillasi
ablative oppihistorialtasi oppihistorioiltasi
allative oppihistoriallesi oppihistorioillesi
essive oppihistorianasi oppihistorioinasi
translative oppihistoriaksesi oppihistorioiksesi
instructive
abessive oppihistoriattasi oppihistorioittasi
comitative oppihistorioinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative oppihistoriamme oppihistoriamme
accusative nom. oppihistoriamme oppihistoriamme
gen. oppihistoriamme
genitive oppihistoriamme oppihistorioidemme
oppihistorioittemme
oppihistoriaimmerare
partitive oppihistoriaamme oppihistorioitamme
inessive oppihistoriassamme oppihistorioissamme
elative oppihistoriastamme oppihistorioistamme
illative oppihistoriaamme oppihistorioihimme
adessive oppihistoriallamme oppihistorioillamme
ablative oppihistorialtamme oppihistorioiltamme
allative oppihistoriallemme oppihistorioillemme
essive oppihistorianamme oppihistorioinamme
translative oppihistoriaksemme oppihistorioiksemme
instructive
abessive oppihistoriattamme oppihistorioittamme
comitative oppihistorioinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative oppihistorianne oppihistorianne
accusative nom. oppihistorianne oppihistorianne
gen. oppihistorianne
genitive oppihistorianne oppihistorioidenne
oppihistorioittenne
oppihistoriainnerare
partitive oppihistoriaanne oppihistorioitanne
inessive oppihistoriassanne oppihistorioissanne
elative oppihistoriastanne oppihistorioistanne
illative oppihistoriaanne oppihistorioihinne
adessive oppihistoriallanne oppihistorioillanne
ablative oppihistorialtanne oppihistorioiltanne
allative oppihistoriallenne oppihistorioillenne
essive oppihistoriananne oppihistorioinanne
translative oppihistoriaksenne oppihistorioiksenne
instructive
abessive oppihistoriattanne oppihistorioittanne
comitative oppihistorioinenne
third-person possessor
singular plural
nominative oppihistoriansa oppihistoriansa
accusative nom. oppihistoriansa oppihistoriansa
gen. oppihistoriansa
genitive oppihistoriansa oppihistorioidensa
oppihistorioittensa
oppihistoriainsarare
partitive oppihistoriaansa oppihistorioitaan
oppihistorioitansa
inessive oppihistoriassaan
oppihistoriassansa
oppihistorioissaan
oppihistorioissansa
elative oppihistoriastaan
oppihistoriastansa
oppihistorioistaan
oppihistorioistansa
illative oppihistoriaansa oppihistorioihinsa
adessive oppihistoriallaan
oppihistoriallansa
oppihistorioillaan
oppihistorioillansa
ablative oppihistorialtaan
oppihistorialtansa
oppihistorioiltaan
oppihistorioiltansa
allative oppihistorialleen
oppihistoriallensa
oppihistorioilleen
oppihistorioillensa
essive oppihistorianaan
oppihistorianansa
oppihistorioinaan
oppihistorioinansa
translative oppihistoriakseen
oppihistoriaksensa
oppihistorioikseen
oppihistorioiksensa
instructive
abessive oppihistoriattaan
oppihistoriattansa
oppihistorioittaan
oppihistorioittansa
comitative oppihistorioineen
oppihistorioinensa

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.