osamotnieć
Polish
Etymology
From o- + samotnieć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.saˈmɔt.ɲɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔtɲɛt͡ɕ
- Syllabification: o‧sa‧mot‧nieć
Conjugation
Conjugation of osamotnieć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | osamotnieć | |||||
| future tense | 1st | osamotnieję | osamotniejemy | |||
| 2nd | osamotniejesz | osamotniejecie | ||||
| 3rd | osamotnieje | osamotnieją | ||||
| impersonal | osamotnieje się | |||||
| past tense | 1st | osamotniałem | osamotniałam | osamotnieliśmy | osamotniałyśmy | |
| 2nd | osamotniałeś | osamotniałaś | osamotnieliście | osamotniałyście | ||
| 3rd | osamotniał | osamotniała | osamotniało | osamotnieli | osamotniały | |
| impersonal | osamotniano | |||||
| conditional | 1st | osamotniałbym | osamotniałabym | osamotnielibyśmy | osamotniałybyśmy | |
| 2nd | osamotniałbyś | osamotniałabyś | osamotnielibyście | osamotniałybyście | ||
| 3rd | osamotniałby | osamotniałaby | osamotniałoby | osamotnieliby | osamotniałyby | |
| impersonal | osamotniano by | |||||
| imperative | 1st | niech osamotnieję | osamotniejmy | |||
| 2nd | osamotniej | osamotniejcie | ||||
| 3rd | niech osamotnieje | niech osamotnieją | ||||
| anterior adverbial participle | osamotniawszy | |||||
| verbal noun | osamotnienie | |||||
Further reading
- osamotnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- osamotnieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.