oskubać

Polish

Etymology

From o- +‎ skubać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈsku.bat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ubat͡ɕ
  • Syllabification: o‧sku‧bać

Verb

oskubać pf (imperfective skubać or oskubywać)

  1. (transitive) to pick, to pluck
  2. (transitive, figuratively) to bleed dry, to pick clean, to take to the cleaner's
    Synonyms: see Thesaurus:kraść
  3. (reflexive, colloquial) to rob each other

Conjugation
Conjugation of oskubać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oskubać
future tense 1st oskubię oskubiemy
2nd oskubiesz oskubiecie
3rd oskubie oskubią
impersonal oskubie się
past tense 1st oskubałem oskubałam oskubaliśmy oskubałyśmy
2nd oskubałeś oskubałaś oskubaliście oskubałyście
3rd oskubał oskubała oskubało oskubali oskubały
impersonal oskubano
conditional 1st oskubałbym oskubałabym oskubalibyśmy oskubałybyśmy
2nd oskubałbyś oskubałabyś oskubalibyście oskubałybyście
3rd oskubałby oskubałaby oskubałoby oskubaliby oskubałyby
impersonal oskubano by
imperative 1st niech oskubię oskubmy
2nd oskub oskubcie
3rd niech oskubie niech oskubią
passive adjectival participle oskubany oskubana oskubane oskubani oskubane
anterior adverbial participle oskubawszy
verbal noun oskubanie

Further reading
  • oskubać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oskubać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.