oszpecić

Polish

Etymology

From o- +‎ szpecić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈʂpɛ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: o‧szpe‧cić

Verb

oszpecić pf (imperfective oszpecać)

  1. (transitive) to disfigure, to deface, to uglify
  2. (reflexive) to uglify oneself

Conjugation
Conjugation of oszpecić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oszpecić
future tense 1st oszpecę oszpecimy
2nd oszpecisz oszpecicie
3rd oszpeci oszpecą
impersonal oszpeci się
past tense 1st oszpeciłem oszpeciłam oszpeciliśmy oszpeciłyśmy
2nd oszpeciłeś oszpeciłaś oszpeciliście oszpeciłyście
3rd oszpecił oszpeciła oszpeciło oszpecili oszpeciły
impersonal oszpecono
conditional 1st oszpeciłbym oszpeciłabym oszpecilibyśmy oszpeciłybyśmy
2nd oszpeciłbyś oszpeciłabyś oszpecilibyście oszpeciłybyście
3rd oszpeciłby oszpeciłaby oszpeciłoby oszpeciliby oszpeciłyby
impersonal oszpecono by
imperative 1st niech oszpecę oszpećmy
2nd oszpeć oszpećcie
3rd niech oszpeci niech oszpecą
passive adjectival participle oszpecony oszpecona oszpecone oszpeceni oszpecone
anterior adverbial participle oszpeciwszy
verbal noun oszpecenie

Further reading
  • oszpecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oszpecić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.