otrzeźwieć

Polish

Etymology

From o- +‎ trzeźwieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔtˈʂɛʑ.vjɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛʑvjɛt͡ɕ
  • Syllabification: ot‧rzeź‧wieć

Verb

otrzeźwieć pf

  1. (intransitive) to sober up
  2. (intransitive) to come to one's senses, to smarten up

Conjugation
Conjugation of otrzeźwieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive otrzeźwieć
future tense 1st otrzeźwieję otrzeźwiejemy
2nd otrzeźwiejesz otrzeźwiejecie
3rd otrzeźwieje otrzeźwieją
impersonal otrzeźwieje się
past tense 1st otrzeźwiałem otrzeźwiałam otrzeźwieliśmy otrzeźwiałyśmy
2nd otrzeźwiałeś otrzeźwiałaś otrzeźwieliście otrzeźwiałyście
3rd otrzeźwiał otrzeźwiała otrzeźwiało otrzeźwieli otrzeźwiały
impersonal otrzeźwiano
conditional 1st otrzeźwiałbym otrzeźwiałabym otrzeźwielibyśmy otrzeźwiałybyśmy
2nd otrzeźwiałbyś otrzeźwiałabyś otrzeźwielibyście otrzeźwiałybyście
3rd otrzeźwiałby otrzeźwiałaby otrzeźwiałoby otrzeźwieliby otrzeźwiałyby
impersonal otrzeźwiano by
imperative 1st niech otrzeźwieję otrzeźwiejmy
2nd otrzeźwiej otrzeźwiejcie
3rd niech otrzeźwieje niech otrzeźwieją
anterior adverbial participle otrzeźwiawszy
verbal noun otrzeźwienie

Further reading
  • otrzeźwieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • otrzeźwieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.