owiać

Polish

Etymology

From o- +‎ wiać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔ.vjat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvjat͡ɕ
  • Syllabification: o‧wiać

Verb

owiać pf (imperfective owiewać)

  1. (transitive) to blow around, to surround by blowing or having been blown
  2. (transitive) to cover lightly having been blown [+instrumental = with snow, sand, etc.]
  3. (transitive, figurative) to enshroud, to surround [+instrumental = with mystery, secrecy, etc.]

Conjugation
Conjugation of owiać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive owiać
future tense 1st owieję owiejemy
2nd owiejesz owiejecie
3rd owieje owieją
impersonal owieje się
past tense 1st owiałem owiałam owialiśmy owiałyśmy
2nd owiałeś owiałaś owialiście owiałyście
3rd owiał owiała owiało owiali owiały
impersonal owiano
conditional 1st owiałbym owiałabym owialibyśmy owiałybyśmy
2nd owiałbyś owiałabyś owialibyście owiałybyście
3rd owiałby owiałaby owiałoby owialiby owiałyby
impersonal owiano by
imperative 1st niech owieję owiejmy
2nd owiej owiejcie
3rd niech owieje niech owieją
passive adjectival participle owiany owiana owiane owiani owiane
anterior adverbial participle owiawszy
verbal noun owianie
noun

Further reading
  • owiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • owiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.