pieprz

Polish
pieprz

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pьpьrь, from Latin piper, from Ancient Greek πέπερι (péperi), from a dialectal variant of Sanskrit पिप्पलि (pippali). Doublet of pepperoni (“pepperoni”).

Pronunciation
  • IPA(key): /pjɛpʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpʂ
  • Syllabification: pieprz

Noun

pieprz m inan (diminutive pieprzyk)

  1. black pepper, pepper (plant or shrub)
  2. black pepper, pepper (spice made from said plant)

Declension
Declension of pieprz
singular plural
nominative pieprz pieprze
genitive pieprzu pieprzów/pieprzy
dative pieprzowi pieprzom
accusative pieprz pieprze
instrumental pieprzem pieprzami
locative pieprzu pieprzach
vocative pieprzu pieprze

Derived terms
adjectives
nouns
verbs
adjectives
adverbs
  • pieprznie
  • pieprzno
noun
  • pieprzność

Further reading
  • pieprz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pieprz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.