pochwycić

Polish

Etymology

From po- +‎ chwycić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈxfɨ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: po‧chwy‧cić

Verb

pochwycić pf

  1. (transitive) to grab hold of, to snatch
    Synonym: chwycić
  2. (transitive) to apprehend, to capture, to seize, to take captive
    Synonyms: pojmać, schwytać, złapać
  3. (transitive) to apprehend, to grasp
    Synonyms: pojąć, uchwycić

Conjugation
Conjugation of pochwycić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pochwycić
future tense 1st pochwycę pochwycimy
2nd pochwycisz pochwycicie
3rd pochwyci pochwycą
impersonal pochwyci się
past tense 1st pochwyciłem pochwyciłam pochwyciliśmy pochwyciłyśmy
2nd pochwyciłeś pochwyciłaś pochwyciliście pochwyciłyście
3rd pochwycił pochwyciła pochwyciło pochwycili pochwyciły
impersonal pochwycono
conditional 1st pochwyciłbym pochwyciłabym pochwycilibyśmy pochwyciłybyśmy
2nd pochwyciłbyś pochwyciłabyś pochwycilibyście pochwyciłybyście
3rd pochwyciłby pochwyciłaby pochwyciłoby pochwyciliby pochwyciłyby
impersonal pochwycono by
imperative 1st niech pochwycę pochwyćmy
2nd pochwyć pochwyćcie
3rd niech pochwyci niech pochwycą
passive adjectival participle pochwycony pochwycona pochwycone pochwyceni pochwycone
anterior adverbial participle pochwyciwszy
verbal noun pochwycenie
noun
verb

Further reading
  • pochwycić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pochwycić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.