pocieszyciel

Polish

Etymology

From pocieszyć +‎ -el.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.t͡ɕɛˈʂɨ.t͡ɕɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕɛl
  • Syllabification: po‧cie‧szy‧ciel

Noun

pocieszyciel m pers (feminine pocieszycielka)

  1. male comforter, male consoler
    Synonym: paraklet

Declension
Declension of pocieszyciel
singular plural
nominative pocieszyciel pocieszyciele
genitive pocieszyciela pocieszycieli
dative pocieszycielowi pocieszycielom
accusative pocieszyciela pocieszycieli
instrumental pocieszycielem pocieszycielami
locative pocieszycielu pocieszycielach
vocative pocieszycielu pocieszyciele

Further reading
  • pocieszyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pocieszyciel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.