początek

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *počętъkъ. Cognate with Ukrainian початок (počatok), Czech počátek, Serbo-Croatian početak.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈt͡ʂɔn.tɛk/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔntɛk
  • Syllabification: po‧czą‧tek

Noun

początek m inan

  1. beginning (act of doing that which begins anything)

Declension
Declension of początek
singular plural
nominative początek początki
genitive początku początków
dative początkowi początkom
accusative początek początki
instrumental początkiem początkami
locative początku początkach
vocative początku początki

Further reading
  • początek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • początek in Polish dictionaries at PWN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “początek”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.