pogodzić

Polish

Etymology

From po- +‎ godzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈɡɔ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: po‧go‧dzić

Verb

pogodzić pf (imperfective godzić)

  1. (transitive) to reconcile, to bring to agreement
  2. (reflexive) to accept, to resign oneself [+ z (instrumental) = to something]

Conjugation
Conjugation of pogodzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pogodzić
future tense 1st pogodzę pogodzimy
2nd pogodzisz pogodzicie
3rd pogodzi pogodzą
impersonal pogodzi się
past tense 1st pogodziłem pogodziłam pogodziliśmy pogodziłyśmy
2nd pogodziłeś pogodziłaś pogodziliście pogodziłyście
3rd pogodził pogodziła pogodziło pogodzili pogodziły
impersonal pogodzono
conditional 1st pogodziłbym pogodziłabym pogodzilibyśmy pogodziłybyśmy
2nd pogodziłbyś pogodziłabyś pogodzilibyście pogodziłybyście
3rd pogodziłby pogodziłaby pogodziłoby pogodziliby pogodziłyby
impersonal pogodzono by
imperative 1st niech pogodzę pogodźmy
2nd pogodź pogodźcie
3rd niech pogodzi niech pogodzą
passive adjectival participle pogodzony pogodzona pogodzone pogodzeni pogodzone
anterior adverbial participle pogodziwszy
verbal noun pogodzenie

Further reading
  • pogodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pogodzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.