prawnuczę

Polish

Etymology

From prawnuk +‎ -ę.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpra.vnu.t͡ʂɛ/
  • Rhymes: -ut͡ʂɛ
  • Syllabification: pra‧wnu‧czę

Noun

prawnuczę n (feminine prawnuczka, masculine prawnuk)

  1. great-grandchild (of either gender)

Declension
Declension of prawnuczę
singular plural
nominative prawnuczę prawnuczęta
genitive prawnuczęcia prawnucząt
dative prawnuczęciu prawnuczętom
accusative prawnuczę prawnuczęta
instrumental prawnuczęciem prawnuczętami
locative prawnuczęciu prawnuczętach
vocative prawnuczę prawnuczęta

Further reading
  • prawnuczę in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • prawnuczę in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.