przekuć

Polish

Etymology

From prze- +‎ kuć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɛ.kut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛkut͡ɕ
  • Syllabification: prze‧kuć

Verb

przekuć pf (imperfective przekuwać)

  1. (transitive) to reforge
  2. (transitive) to reshoe (e.g. a horse)
  3. (reflexive) to forge through

Conjugation
Conjugation of przekuć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przekuć
future tense 1st przekuję przekujemy
2nd przekujesz przekujecie
3rd przekuje przekują
impersonal przekuje się
past tense 1st przekułem przekułam przekuliśmy przekułyśmy
2nd przekułeś przekułaś przekuliście przekułyście
3rd przekuł przekuła przekuło przekuli przekuły
impersonal przekuto
conditional 1st przekułbym przekułabym przekulibyśmy przekułybyśmy
2nd przekułbyś przekułabyś przekulibyście przekułybyście
3rd przekułby przekułaby przekułoby przekuliby przekułyby
impersonal przekuto by
imperative 1st niech przekuję przekujmy
2nd przekuj przekujcie
3rd niech przekuje niech przekują
passive adjectival participle przekuty przekuta przekute przekuci przekute
anterior adverbial participle przekuwszy
verbal noun przekucie

Further reading
  • przekuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przekuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.