przestrzeń
Polish
Etymology
Uncertain. Perhaps a variation of przestroń,[1] or from Proto-Slavic *persterti + *-nь.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʂɛ.stʂɛɲ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛstʂɛɲ
- Syllabification: prze‧strzeń
Noun
przestrzeń f
- space (area occupied by or intended for a person or thing)
- space (area beyond atmosphere of planets)
- (mathematics) space
Declension
Declension of przestrzeń
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przestrzeń | przestrzenie |
| genitive | przestrzeni | przestrzeni |
| dative | przestrzeni | przestrzeniom |
| accusative | przestrzeń | przestrzenie |
| instrumental | przestrzenią | przestrzeniami |
| locative | przestrzeni | przestrzeniach |
| vocative | przestrzeni | przestrzenie |
References
- Andrzej Bańkowski (2000) Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
- Boryś, Wiesław (2005) Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
Further reading
- przestrzeń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przestrzeń in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.