przyboczny

Polish

Etymology

From przy- +‎ bok +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /pʂɨˈbɔt͡ʂ.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔt͡ʂnɨ
Syllabification: przy‧bocz‧ny

Adjective

przyboczny (not comparable)

(obsolete) adjacent, adjoining
Synonyms: przyległy, sąsiedni

Declension

Declension of przyboczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	przyboczny		przyboczne	przyboczna	przyboczni	przyboczne
genitive	przybocznego			przybocznej	przybocznych
dative	przybocznemu			przybocznej	przybocznym
accusative	przybocznego	przyboczny	przyboczne	przyboczną	przybocznych	przyboczne
instrumental	przybocznym			przyboczną	przybocznymi
locative	przybocznym			przybocznej	przybocznych

Noun

przyboczny m pers (feminine przyboczna)

(Scouting) assistant leader
Hypernym: zastępca
(obsolete) adjunct, attendant
Synonym: (archaic) przybocznik

Declension

Declension of przyboczny

	singular	plural
nominative	przyboczny	przyboczni
genitive	przybocznego	przybocznych
dative	przybocznemu	przybocznym
accusative	przybocznego	przybocznych
instrumental	przybocznym	przybocznymi
locative	przybocznym	przybocznych
vocative	przyboczny	przyboczni

Related terms

nouns

przybocze
przybocznik

Further reading

przyboczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
przyboczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.