przypadek

Polish

Etymology

From przypadać +‎ -ek.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨˈpa.dɛk/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -adɛk
  • Syllabification: przy‧pa‧dek

Noun

przypadek m inan

  1. instance, case
  2. chance, accident, coincidence
  3. (grammar) case

Declension

(in grammar)

Declension of przypadek
singular plural
nominative przypadek przypadki
genitive przypadka przypadków
dative przypadkowi przypadkom
accusative przypadek przypadki
instrumental przypadkiem przypadkami
locative przypadku przypadkach
vocative przypadku przypadki

(other meanings)

Declension of przypadek
singular plural
nominative przypadek przypadki
genitive przypadku przypadków
dative przypadkowi przypadkom
accusative przypadek przypadki
instrumental przypadkiem przypadkami
locative przypadku przypadkach
vocative przypadku przypadki

Derived terms

Further reading
  • przypadek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przypadek in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.