przytoczenie

Polish

Etymology

From przytoczyć +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨ.tɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)

Noun

przytoczenie n

  1. verbal noun of przytoczyć
  2. quotation, citation
    Synonym: cytat

Declension
declension of przytoczenie
singular plural
nominative przytoczenie przytoczenia
genitive przytoczenia przytoczeń
dative przytoczeniu przytoczeniom
accusative przytoczenie przytoczenia
instrumental przytoczeniem przytoczeniami
locative przytoczeniu przytoczeniach
vocative przytoczenie przytoczenia

Further reading
  • przytoczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przytoczenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.