równoczesność
Polish
Etymology
From równoczesny (“simultaneous”, adjective) + -ość.
Pronunciation
- IPA(key): /ruv.nɔˈt͡ʂɛs.nɔɕt͡ɕ/
Declension
declension of równoczesność
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | równoczesność | równoczesności |
| genitive | równoczesności | równoczesności |
| dative | równoczesności | równoczesnościom |
| accusative | równoczesność | równoczesności |
| instrumental | równoczesnością | równoczesnościami |
| locative | równoczesności | równoczesnościach |
| vocative | równoczesności | równoczesności |
See also
- synchronia
Further reading
- równoczesność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- równoczesność in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.